Johannes Christiaan Kruger

November 10th, 1955 - June 1st, 2021

Johannes's Memory Wall

We encourage you to share your most beloved memories of Johannes here, so that the family and other loved ones can always see it. Share your favorite stories or comment on those shared by others.

Oom Johan... gone but never forgotten. Dankie vir al die goeie memories... Ons het altyd so lekker daar geswem en gespeel op die ou DKW chassis en in klein blou Fiat 500. Ek sal die Mini, Capri, Alfa en die Mazda bakkie ook nooit vergeet nie- karre is in ons bloed Ons het baie tyd daar spandeer van kleins af en piesang Pronutro was groot op die breakfast menu. Ek onthou nog daai ma'se hond- Sheba en ook die mal gaanse. Oom Johan het my getrain vir atletiek en hyt nogals als saam my gedoen ook. Ek kon die dag nie glo toe hy die Vauxhall vir my gee as my eerste kar nie.... Hyt daar agter in die erf gestaan- verbleikde verf, pap wielle en die vloer was heeltemal weg geroes. Kyk, dit was nou 'n projek en 'n half maar ons het hom aan die gang gekry en begin regmaak. Dis daar waar ek geleer het van skuur- daai enamel verf was tough! Die Healey is natuurlik die ding waarvan almal weet en meeste van ons het 'n ietsie bygedra aan Oom Johan se projek. ' n Handdruk soos 'n man van staal- ek kon dit nooit verstaan nie haha! Altyd posetief oor als en 'n grappie hier en daar. Ek wens daar was meer mense soos my Oom Johan en eks dankbaar vir als wat hy my geleer het en die invloed wat hy op my lewe as jong mannetjie gehad het. Rus sag my Oom, ons mis jou

Johan Oosthuizen

June 14th, 2021 at 3:53pm

Ouboet Johan was altyd 'n voorbeeld van stemmigheid en deursettingsvermoë vir my. Terwyl ek op skool was, was atletiek als vir my. Johan het my onder sy vlerk geneem en ek het smiddae as hy van die werk af kom saam met hom geoefen. Ons het van voor die huis in die veld gedraf tot waar die parkie was en terug. Wel, Johan het net vir my gesê " jy bly by of raak agter". Sjoe, dit het gevoel of hy hierdie reuse tree gee! Ek het maar probeer byhou en dit het my deursettingsvermoë geleer en vasbyt. Ek het my ook verwonder dat Johan net aanhou studeer het. En bygesê met onderskeidings! Johan was 'n rots vir my Ons het nie mekaar se deurdrumpels deur getrap nie maar het geweet as daar 'n probleem is kan ek na hom gaan. Johan het vir ons ander so goeie voorbeeld gestel en ons kan net daarop probeer voortbou. Johan se grappies en fotos of video's op die groep het altyd my dag gemaak. 'n Situasie of iets wat gebeur het was op so manier vertel dat ek gelag het tot die trane geloop het. Rus sag Johan en dans saam met die Engele in die Hemel, sonder enige pyn en moeite. Ons hier op aarde het 'n diamant verloor maar die Hemel is baie ryker. Mis jou Ouboet.

Drika Furstenburg

June 14th, 2021 at 1:40pm

Waar begin mens om 'n besonderse mens soos Oom Johan te beskryf...... Ek onthou toe ek en Johantjie klein was en altyd namiddag by Ouma en Oupa gebly het tot Ma van die werk afgekom het....in een oogwink kom daai Mini ingewroem, soos 'n regte ge-oliede renjaer - en al wat jy sien is smiles as jy uitklim...o ja....en die blinkvos hare.....:-D Jou liefde vir karre het maar afgevee van Oupa af ne.....maar mens kon sien hoeveel jy dit geniet het. As ek en Johantjie kom kuier het.....kyk...daai Voxel was darem maar die beste kar ooit om in rond te "jol"! En onthou toe Johantjie daai Voxel beet kry vanaf Oom Johan....hahaha.....hy het soos 'n mal bos kind in die veld bo ons huis op en af gejaag om te kyk hoe kan hy die Voxel weer kon "op-sup" - nes sy Oom Johan! Maar ek dink die beste en jou trotste oomblik was toe die Austin Healey finaal klaar was.....jinne maar Oom Johan se tande het altyd warm gekry (breed gesmile) as jy daar stop by Oupa.....en dan net so laaste "vroom" inwerk voor jy die engine afsit...hahaha. En dan kom ons kinders aangehardloop om te kyk wie kan die "superman steel-hand" die hardste druk....LOL! As daar een ding moes wees wat my altyd sal by-bly, is dit hoe jy altyd so positiewe uitkyk gehad het op die lewe - maak nie saak wat die lewe jou kant toe gedeel het nie. Jy het altyd 'n glimlag op jou gesig gehad en 'n huppel in jou stap..... 'n regte "go-getter". Jou honger vir geleerdheid....wow.....dit was toe ek 'n tiener was die einaardigste ding om te beleef - ek meen, wie wil nou nog swot in hul veertigs? :-D.....maar dit was jou passie en jy was 'n meester daarin en jou kennis was absoluut "out of this world". Oom Johan.....jy het 'n stempel in ieder en elk van ons se lewens gelos en ek sal jou nooit vergeet nie. Jy was 'n figther...en ja.... 'n grap jas ook....tot die bitter einde. Dankie vir al die goeie herinneringe wat ons altyd saam met ons kan dra. Ek weet jy staan en glimlag van daar bo af vir ons.....en se ook seker....."ag nee man, hulle moet nou ophou trane pik"....:-) Geen meer pyn, moeg of kortasem nie.....net vryheid, liefde, skaterlag en vreugde - dis wat jou amazing nuwe lewe in die hemel vir jou gee. Rus in Vrede Oom Johan....x

Adele Oosthuizen

June 14th, 2021 at 1:24pm

Uncle Johan inspired my interests for electronics, gave me my first soldering iron at a young age and sparked a passion for robotics, a talent which i use to this day both professionally and as hobby. In my teens I helped him with the initial building of the Austin Healey, a car that he allowed me to use for my graduation, my matric farewell celebration. this was a very remarkable moment in my life, spending weekends at his house and building this car will remain with me forever. A few years later I asked that he be the master of ceremony at my wedding and he presented the exchange of marriage vows. Yet another fantastic memory of a good man. He will be missed.

Nico Kruger

June 14th, 2021 at 12:50pm

My Ouboet Johan Dis met goeie herhinderinge wat ek die brieffie skryf ... Waar kan mens begin?.. seker maar toe ons nog klein was. Ons het nie baie in Rand en Sent gehad maar was ryk om mekaar te hê .. en goeie ouers wat alles vir hulle kinders sou gee, en gegee het.... Van kleins af was jy my “Held” en voorbeeld en het altyd na jou op gesien. ‘n voorbeeld wat ons na kan streef ... selfs in die laaste paar jare in jou lewe ... en nog steeds met bewondering in ons oë ... Ek onhou nog toe ons klein was en mekaar so lekker “op gesize” het.. het Pa vir ons boks handskoene gekry .. en sjoe boeta het jy my darm ge-moker!! Ons sal jou altyd bewonder vir jou “Posetiewieteid” deur al die swaar en seer en furstrasie omdat jy nie kon doen wat jy graag wou nie... En die wegsteek van jou gedagtes en gevoelens met die gesprekke wat ons gehad het. Jy is een baie sterk persoon.... Ek dink aan al die mooi dinge toe ons jonk was.... toe jy klaar was met skool en begin werk het... jou hele salaris op ons ge-spandeer het. Die vakansies wat jy ons saam gevat het Libertas toe met die Voxol – die “Yellow submarine” .. dit was awsome tye... Soos ons groter geword het .. het ons verder uit mekaar gedryf.. elkeen besig met sy loopbaan... maar as iemand hulp nodig gehad het was ons almal daar... al steek jy dit weg.... Ons is trots op jou prestasie.. Priester te word is maar een... Jy was ‘n groot deel van my gesin... En het eers Nico getrou en toe weer vir my troue reg gestaan. Ek onhou jou terugslag met die kar ongeluk .. die Alfa .. waat jy jou hand amper verloor het en jou heup vergrys en een been korter as die ander een ... maar jy het opgestaan en net meer presteer... en die Autin Healey met die ongeluk derde party geldjies gekry... en die kar van die grond af op gebou.... tot Nico na sy matriek afskeid met die kar was... Nico was darm so in sy noppies.... en ek ‘n trotse vader.... en dankbaar vir jou vrygewigheid om die kar te mag gebruik.. Ek onthou toe ons nog klein was van al die musiek wat ons gemaak het... jy op die trek-klavier en ek op die kitaar... en jy wat tot jou eie “kompesisies” gemaak het .. en het baie lekker geklink.... Toe ons bietjie ouer word en jy vir my kom kuier het... Daar in Newcastle by die dam... lekker braai gehou en ge-kuier... Witbank dam.... Ek het dit so waardeer om jou daar te hê... Ek onthou toe ek die boot gekry het... en jy kon nie eintlik swem nie... maar met alle mag het jy probeer ski agter die boot aan.. al was dit meer onder die water as bo... al het jy ‘n life jacket aan gehad.... dit was groot pret.... en toe kry jy die “Katemarang” seilboot... en jy het die kuns gehad om teen die wind op te seil... ek verstaan dit vandag nog nie.... maar dit was baie lekker uitstappies...en kuier... Jy was altyd mal oor vliegtuie... en het baie kennis gehad oor veral die 2de wêreld oorlog se vliegtuie. Ek het baie respek gehad daarvoor en my mond het altyd oop gehang as jy daaroor praat.... dit laat my dink aan ons poogings om die “Baby-bee” viegtuie te vlieg.... eers ons vrek gesukkel om die goed aan die start te kry en dan is die helfte van die petrol tenk klaar voor jy kon vlieg... en wanneer jy flieg met die lyne (Kon nie daai tyd radio beheer bekostig nie..) draai jy net so een of twee keer in die rondte dan is jy so dronk jy val oor jou eie voete en “Crash” die vliegtuig in sy peetjie.... Toe bou ons maar vliegtuie van tamatie kas planke.... maar die het so vinnig gevlieg en ons kon nie by hou nie.... Ja as kind het ons so na jou op gesien... en toe ons ouer word van voor af bewondering vir jou posetiewe denke en geloof.... Jy kon nie kinders hê nie maar die “Honde” kinders was jou lewe... en het hulle in die grond in bederf.... honde se lewens is maar kort en jy moes ook totsiens aan hulle sê... die hartseer wat jy het om ‘n kind te verloor... dis die seerste seer... en ja.. jy weet wat is seer.... Ek onhou die “Lyn-dans” wat jy so van gehou het.... ons klomp is maar soos stokke as dit by dans kom maar jy het dit so geniet... Ek dink aan jou wat so die Mieliepap geëet het sonder sous of enige iets... net so uit die pot... en was mal daaroor... ek verstaan dit nou nog nie...maar jy het dit so geniet... Ek kan nog so baie goed onthou en sal seker die hele aand hier kan sit en tik van al die dinge wat ons saam gedoen het... en kan wragtie nie een slegte ervaring onhou nie... Jy was awesome my ouboet... En lief vir jou... al het ons dit nooit vir mekaar gesê nie.... maar in ons harte weet ons.... Lekker rus nou... Wimpie